بررسی اثر عصاره الکلی دانه شنبلیله بر فعالیت آنزیم های کبدی در موش های صحرایی نر

مقدمه: دانه گیاه شنبلیله (trigonella foenum-graecum l.) غالباً به عنوان ادویه و چاشنی غذایی استفاده می‎شود. همچنین در طب سنتی اثراتی از جمله اثرات مدر، ضد نفخ، ضداسهال و ضد‎رماتیسم به آن نسبت داده شده است.   هدف: در این مطالعه اثر عصاره الکلی دانه گیاه شنبلیله بر سطح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز در حیوانات سالم و دیابتی شده توسط داروی استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت و اثر عصاره گیاه با داروی گلی‎بن‎کلامید مقایسه گردید.   روش بررسی: در تحقیق حاضر، تیمار خوراکی عصاره الکلی دانه گیاه شنبلیله با دوزهای 1/0، 25/0 و 5/0 گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 14 روز بر حیوانات سالم و دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین صورت گرفت. سپس سطح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز سرم در آنها ارزیابی گردید. مقایسه‎ای نیز بین تاثیر عصاره الکلی دانه گیاه شنبلیله و داروی متداول گلی‎بن کلامید صورت گرفت.   یافته‎ها: نتایج تحقیق حاضر گویای آن است که میزان آنزیم های فوق به دلیل آسیب بافت کبدی به صورت معنی‎داری در سرم حیوانات دیابتی افزایش می‎یابد و تیمار عصاره الکلی دانه گیاه شنبلیله در حیوانات دیابتی موجب کاهش معنی‎داری در سطح آنزیم های فوق در مقایسه با حیوانات کنترل دیابتی می‎گردد، ولی بر حیوانات سالم تاثیر معنی داری ندارد. نتیجه‎گیری: این گیاه به دلیل مهار آسیب کبدی ناشی از دیابت، به عنوان داروی ضد دیابتی پیشنهاد می‎گردد. هر چند جزییات مکانیسم عمل این گیاه ناشناخته است و مطالعات بیوشیمیایی و فارماکولوژیکی بسیاری جهت تایید اثرات آن مورد نیاز است.